De stille schreeuw van een generatie
In Arti et Amicitiae, op de vloeren van de sociëteit en de hal, liggen zes tapijten uit de serie COMPELLED van beeldend kunstenaar Arjan Spannenburg. Ze vormen een krachtig en verstild beeld in een ruimte waar de echo’s van gesprekken en geschiedenis voelbaar zijn.
De tapijten, elk 140 x 90 cm, tonen indringende zwart-witbeelden van jongeren — vastgeketend, met gezichten vol expressie en intensiteit. De beelden lijken te bewegen, en toch zijn ze bevroren. Alsof ze elk moment uit hun textiele gevangenis kunnen breken.
Deze serie spreekt boekdelen over de ‘ongelukkige generatie’: jonge volwassenen die gebukt gaan onder maatschappelijke verwachtingen, torenhoge studieschulden en een onbereikbare woningmarkt. COMPELLED laat zien hoe het voelt om gevangen te zitten in systemen waar je geen controle over hebt.
De tapijten zijn meer dan kunst; ze zijn de stille schreeuw van een generatie die zich overweldigd en ongehoord voelt. Bezoekers reageren verschillend. Sommigen lopen achteloos over de gezichten heen, zich niet bewust van wat ze letterlijk vertrappen. Anderen bewegen voorzichtig langs de randen, alsof ze bang zijn de afgebeelde zielen te verstoren. En dan zijn er degenen die er doelbewust op stappen — uit onbegrip, onverschilligheid of juist om een punt te maken.
COMPELLED is een spiegel voor de samenleving. Het confronteert ons met onze neiging om over elkaar heen te lopen — vaak zonder het te merken. Het is een krachtige herinnering dat elk pad dat we bewandelen, hoe onbeduidend het ook lijkt, impact heeft op de ander.
The Silent Scream of a Generation
In Arti et Amicitiae, on the floors of the society and the hall, lie six carpets from the COMPELLED series by visual artist Arjan Spannenburg. They form a powerful and silent image in a space where the echoes of conversations and history are palpable. The carpets, each measuring 140 x 90 cm, display striking black-and-white images of young people — shackled, with faces full of expression and intensity. The images seem to move, yet they are frozen. As if they could break free from their textile prison at any moment.
This series speaks volumes about the ‘unfortunate generation’: young adults burdened by societal expectations, towering student debts, and an unreachable housing market. COMPELLED shows what it feels like to be trapped in systems over which you have no control.
The carpets are more than art; they are the silent scream of a generation that feels overwhelmed and unheard. Visitors respond differently. Some casually walk over the faces, unaware of what they are literally trampling. Others move carefully along the edges, as if afraid to disturb the souls depicted. And then there are those who deliberately step on them — out of ignorance, indifference, or perhaps to make a point.
COMPELLED is a mirror to society. It confronts us with our tendency to walk over each other — often without even noticing. It is a powerful reminder that every path we take, no matter how insignificant it may seem, has an impact on others.